ANÁLISE SINTÁCTICA DUNHA ORACIÓN

 SINTAGMA NOMINAL SUXEITO (S.N.S)

 Realiza  a acción do verbo.

O SUXEITO ten estas características:

• Concorda co verbo (en número e persoa).

• Sempre pode substituírse por un pronome tónico (eu, ti, el/ela, nós, vós, eles/elas, vostede, vostedes) 

• Nunca leva preposición.

• Estes son os elementos que podes atopar nun S.N.S:

• O substantivo ou un pronome que funciona de NÚCLEO 

• DETERMINANTE  (artigos, demostrativos, posesivos...). Ex: Este neno; moitas bolboretas; o mar azul...

• MODIFICADOR DIRECTO: é a función desempeñada por todas aquelas palabras que modifican (especifican ou explican) o significado do NÚCLEO do Sintagma. Ex: O mar azul; ese rapaz loiro; o veloz automóbil; a garavata vermella...Son sempre adxectivos.

Ás veces, o suxeito non aparece expreso (está elíptico) COMEMOS PATACAS e, ás veces non existe (oración impersoal).MAÑÁ CHOVERÁ.

SINTAGMA PREDICADO VERBAL (S.P.V)

No Sintagma Verbal, o NÚCLEO é o VERBO.

Hai dúas clases de predicados:

• O predicado nominal.  Se o verbo é copulativo, é dicir, que non expresa acción senón que simplemente une o Suxeito e o Predicado (SER, ESTAR, PARECER e sinónimos): Comeu unha fabada.

• O predicado verbal . Expresa unha acción ou un proceso e que soe ir acompañado de diversos complementos .Son o resto dos verbos

Ademais do NÚCLEO, poden aparecer outros complementos:

• 1) O COMPLEMENTO CIRCUNSTANCIAL
  Esta función é desempeñada por un sintagma, as veces precedido de preposición, que expresa:

• tempo: Pasadomañá sairemos de viaxe.

• lugar: Viven en Marbella .

• modo: Todo acabou felizmente.

• cantidade: No grites máis, por favor.

• causa: O desfile suspendeuse pola choiva.

• finalidade: Vin para contarcho.

• afirmación: Si o sabe.

• negación: Nunca estivemos en Berlín.

• compañía: Saín con eles .

• instrumento: Cravei a punta co martelo.
  
  

• 2) O COMPLEMENTO DIRECTO
  
  O C. Directo sempre se pode substituír por un pronome átono (O, OS...) e só pode levar a preposición A cando se trata de un C.Directo de persoa:
  Leo moita literatura nórdica.
  Vin a teu pai na festa.
  A min non me viu. (Ás veces aparece duplicado).
  
  

• 3) O COMPLEMENTO INDIRECTO
  
  O complemento Indirecto sempre se pode substituír por un pronome átono  (lle, lles) e leva a preposición A a non ser que se trate de un pronome:
  Escribín unha carta a meu irmán.
  Dareiche o que teño.
  A ti e a Pedro regalareivos uns libros. (Ás veces aparece duplicado)..
  
  

• O ATRIBUTO
  Este complemento só aparece nas oracións copulativas, onde é imprescindible.
  O Sintagma que desempeña esta función, destaca unha característica ou estado do Suxeito, por iso concorda con el.
  Sempre se pode substituír polo pronome átono O:
  Eu son moi alta.
  

Analiza sintacticamente: