María Soliña, unha muller de Cangas do Morrazo, foi condenada aló polo S. XVII pola Santa inquisición (tribunal da igrexa que defendía a fe católica) acusada de bruxería. Trala súa morte, converteuse nun símbolo do sufrimento do pobo.
María representa un exemplo da violencia que sufriron as mulleres historicamente.
A historia de María Soliña (Soliño segundo outras fontes), é digna de película, de feito mesmo existe algunha longametraxe sobre a súa historia. Lenda que se transmitiu de xeración en xeración entre os habitantes da vila de Cangas, como símbolo da enorme inxustiza que se cometeu sobre ela.
María Soliña. (Celso Emilio Ferreiro)
Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemía:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Nos areales de Cangas,
Muros de noite se erguían:
Ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As ondas do mar de Cangas
acedos ecos traguían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As gueivotas sobre Cangas
soños de medo tecían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Baixo os tellados de Cangas
anda un terror de agua fría:
ai, que soliña quedache,
Ningún comentario:
Publicar un comentario